1 lipca - dzień ludzi zmęczonych

Wymarsz o poranku, śniadanie dopiero na szlaku. herbatka, kanapeczki robione przez Anke - pychota. Rozdzielamy się i decydujemy, że każdy na swoją ręke dostanie się do Cisnej. Miejsce chatki wszyscy znają, więc trafia.
Hubert z Arturem wychodza wcześniej, chcę ich dogonić, wiec gnam co sił, niestety... mijam ich gdy ci obierają złą drogę i niezauważajac tego pędze dalej. Po dłuższej, bezowocnej pogoni dochodze do wniosku, ze musiałem ich minąć jednak, bo musiałbym ich chociaż widzieć na szlaku.
Spotkanie z drugim turystą! po 7 dniach wreszcie ktoś na szlaku, idzie aż do Wisły, życzymy sobie wzajem powodzenia i szerokości. Drepczę dalej, mijam jakiegoś faceta w czerwonych gatkach, zastanawiając się co tak stoi jak wryty przechodzę obok mówiąc "cześć"
-Stój - zatrzymał mnie i podniósł ręke pokazując nią jakieś krzaki - patrz tam: grzub
-Jaki grzyb? - zapytałem
-ŻUBR!
Patrzam i patrzam, rzeczywiście, stoi w krzakach, jakieś 30 metrów od nas wielki byk. Szybko sięgam po aparat - nikt mi nie uwierzy, w zeszlym roku wilk, dziś żubr, i to w takim miejscu, wiele kilometrów od miejsca gdzie je wypuszczono w dolinie górnego Sanu. Idę za nim w krzaki, czuje jak mi serce copraz mocniej bije, rozpinam plecak w razie W. Jest o 10-15 metrow, niemal na wyciągnięcie ręki, jednak płosze go w końcu i ucieka w dół stoku. Długo słysze jeszcze tętent jego kopyt i głośny oddech.
Piekne przeżycie. Z tamtego miejsca już z górki, do Cisnej zostały 2h. Zatrzymuje sie ejszcze pod Honem, daje się ograbić, ale jakiś napój mi jednak potrzebny. Idę do sklepu, robie zakupy i dopiero na chate. Długo mi przyszło czekać na kompanów tej pięknej wycieczki, którym tutaj dziekuje za udział. Piekna rzecz to jednak była, las, cisza, przyroda, przygoda, koniecznośc radzenia sobie samemu, przyjaźń...

Jeszcze prawie tydzień trwała regeneracja stóp. Ale było warto;)

Zdjęcia (4)

Komentarze (0)