Inauguracja

Zarzucając na siebie lekki plecaczek i sznurując buty rano już wiedziałem, że jestem spóźniony, miałem wpaść jeszcze do Karoliny i wysłać jeden list. Wrzuciłem go do skrzynki obawiając się, że już je dziś została opróżniona, ale cóż, trzeba było ruszać w pierwszą tak długą podróż.
Z Adamem i Hubertem spotkałem się w pobliskiej, a ojstatniej na trasie Biedronce, gdy dokupywali ostatni niezbędny prowiant - kawę, bułki i .... małpke Parkowej. Gdy zobaczyłem butelkę odwróciłem się na pięcie i wyszedłem chcąc uniknąć kompromitacji, jednak jak się później okazało trunek ów nie był tak tragiczny w odbiorze, jak mozna się byłó spodziewać patrząć na jego cene. Pierwszą przerwę a zarazem uroczyste, trzyosobowe tylko, ale rozpoczecie przygody, poprzedzone wielkimi słowami o celu i wytrwalym doń dążeniu mieliśmy na wałach rzeki Kamienica. Nie musze chyba dodawać, że taka inauguracja nie mogłą się obejść bez zakupionego wczesniej alkoholu.
Wędrowny poeta Adam sklecił kilka zdań na karteczce, pozwole je sobie tutaj przytoczyć:
W góry wesoło w trójkę idziemy
na dobry początek wódke chlapiemy.
Zapamiętajcie słowa moje:
Żubr jest najlepszy na przepoje.
Bieszczady drżyjcie, bo tam zmierzamy,
przyłączcie się do nas, napić się Wam damy.

Nowy Sacz 23.06.10

PS. Takich dwóch jak nas trzech to nie ma ani jednego ! ! !
Koniec cytatu.
Tak zapisaną kartkę umieściliśmy w osuszonej buteleczce i wysłali w świat drogą wodną.
Z głowami pełnymi energi, chęci chodzenia, przemiarzania, czując rozpoczynającą się przygodę ruszyliśmy dalej przez krzaki...

Zdjęcia (3)

Komentarze (0)